inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.672):

Kindsheid

Wil jij mijn geheugen zijn
wanneer ik de donk’re nacht vergeet
zongevulde dagen over ga slaan
ritme en regelmaat niet meer weet

Wil jij mijn dierbare herinnering zijn
wanneer ik ga graven in vergeten verdriet
m’n handen plotseling weer ga vouwen
en huilend roep “ik weet het niet”

Wil jij de zon en de maan zijn
wanneer ik een regenboog aanwijs
het zwart en wit in mijn gedachten zijn
al praat ik wartaal, schimmig grijs

Wil jij af en toe letters laten dansen
vertellen wat ik allemaal nog wél kan
verhalen over ooit geboden kansen
spontaan samen lachen om nu en dan

Wanneer die tijd is aangebroken
en ik het niet meer helder kan zien
plotseling dierbare spullen kwijtraak
niet meer kan tellen van een tot tien

Blijf je dan denken aan het verleden
aan het samen lachen en die ene traan
ook al zul je dan mijn hand vast willen houden
wil je mij dan toch alstublieft laten gaan ?

Schrijver: metha, 4 april 2013


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 275

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Marian brummel
Datum:
6 juni 2013
Wat een prachtig gedicht Metha!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)