Overstuur
Nu weet ik het niet meer, het heldere denken
is weg en slechts de spoken kunnen hier regeren.
Wie kan dit echt verstaan tenzij wie zelf die
duisternis ooit heeft doorwoond, het niet
meer kunnen ordenen van heel die wereld die
chaotisch en onheilspellend op je afkomt,
met dromen die heel angstig zijn en beelden
die je hart verpletteren met kilheid en
alsof er nooit nog andere dingen zijn die
vreugde kunnen geven. Zelfs de zang van vogels
doet je pijn. De lente is bedrog en alle
mooie kleuren zijn slechts tinten grijs.
Wanneer wordt mijn ziel weer blij, kan weer
een kind mijn hart doen trillen? Word ik wijs?
Geplaatst in de categorie: emoties
Word je daar niet vrolijk van?
Met somberen ga je op Charon lijken...
Er is maar éen Adeleyd die dichten kan!