Gelegen aan de keukentafel
de keukentafel zet het spoor uit
ik luister naar de aangezetenen
het schuifelen van voeten
contracteert deze bedoening
in een mysterieus orakel
hun handen spreken met vork en luifel
terwijl hun ogen zwijgen over
de lekkernijen die zijn gebiologeerd
in het groen van een waarlijk bestaan
wie kent wie aan deze tafel, al
is het wit van uniform het beslag
op het te droge brood, de eerste spreker
verslikt zich in herinnering en daad
het geklingel van het geklungel tart
de woorden die ze eten in een vervormde
spraak die ik al ontmoette
in de kelders van mijn hart
Geplaatst in de categorie: wereld