Reizen
Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen
Voorbij zijn de groene dagen
Eeuwig duurt de voortkabbelende stilte
Eindig zijn de bemoeizuchtige vragen
Ooit stond ik alleen, te paard onder de kraan
Nooit was ik samen, maar enkel zonder hart
De reis die ik heb afgelegd, heeft me gebracht naar natte gronden
Daar waar het veen mij nog steeds tart
Huilen doen de dolfijnen die mijn leven hebben verrijkt
Lachen doen de meubels die mij zacht omhelzen
De regen is thuis gebleven
De zon geeft liefde als honderd egelpelzen
Vechten doe ik nog steeds
Al is het maar voor even
De Jordaan vindt haar weg wel
Net als een naakt leger van Chinezen
Soms denk ik wel eens
Zal de rode zwaan nog sterven
Maar dan kijk ik naar het oosten
En zal mijn naam in elk stuk hout kerven
Vluchten doe ik allang niet meer
Daarvoor ben ik te druk
De nooduitgang staat open
De scharnieren zijn echter stuk
Klaar ben ik met wachten
Honger heb ik naar de mergen
Klaar ben ik met zoeken
Zeehonden stromen als koelkasten over de bergen
Geplaatst in de categorie: reizen