inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 50.603):

het gebroken water

De nacht legt het af tegen het
ruw gebonk van mijn Wad, het
water vol met handen krioelt
in de priëlen van de kwelder

geen soldaat zal hier ooit passen
in de vrede van het hart

doch ik gis slechts met wat woorden
want mijn land draagt eeuwenoude
wonden in verzet maar ook in oorlogsdaad

hoe kan ik leven in de vorens van
mijn dromen waar sporen
worden aangewakkerd door hol
uitgevreesde monumenten

zielloos draaft de zon langs dijk
en kade en oogt verloren
in de aanstormende kracht van het tij

Schrijver: elze, 17 januari 2014


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 165

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
19 januari 2014
Inderdaad, mooi werk Elze. De zin die K.Borgdorff aanhaalt is inderdaad een sterke. Kleine opmerking slechts: Ik neem aan dat je hier spreeekt over groeven, rimpels, dus voren zonder s.
Naam:
K.Borgdorff
Datum:
18 januari 2014
Sterke zin:
'hoe kan ik leven in de vorens van mijn dromen...'
Sterk gedicht!
Naam:
Sabrina Bielac
Datum:
18 januari 2014
Prachtig geschreven Elze!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)