Het zicht op mezelf ben ik kwijt

In dit eenzame veengebied
Liggen de wortels van wie ik ben;

In dit troosteloos decor,
Zelfs onder de laagste turflaag

Liggen de rudimenten van
De mens die ooit ik zou heten,

Gedoold, gezworven heb ik hier
Mijn leven lang, ook toen ik er

Allang niet meer verbleef,

De brandende zon die salamanders
Het leven benam heeft inmiddels

Plaats gemaakt voor een alles
Overheersende nevel waar ik

Het zicht op mezelf ben kwijtgeraakt:
Zwerven doe ik hier nog steeds,

Maar onzichtbaar ben ik geworden,
Zelfs voor de vogels die me

Altijd volgden, waar ik ging of stond

veengebied Roswinkel Zuid-Oost Drenthe

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 96