Netgedichten

netgedicht (nr. 52.799):

dochter

je bent nu
zo lang weg, vervaagt
in mijn verbeelding rond het ouder worden
door de tijd
jij draagt en ik

ik ben het kwijt, hoe dat nu moet
mijn boete doet er niet meer toe, ik lijd
nog altijd dit verlies

kies je voor het nu, of voor het eeuwigdurend
jong zijn? deze pijn vergaat niet
in een dag

een week
een jaar

we zijn er, eeuwig voor elkaar
maar ook weer eeuwig

niet

... in nagedachtenis aan Sascha (1980-2003) ...

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...edicht.php?fotogedicht=dochter

Schrijver: switi lobi, 29 augustus 2014

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

dochter

nagedachtenis

5.0 met 7 stemmen

225

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 30 augustus 2014; ...stille ontroering....

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 29 augustus 2014; Ontroerend, zo vol gevoel.

Naam:: Bert Weggemans
Datum:: 29 augustus 2014; Indrukwekkend, Anja, wat heb je dit mooi verwoord, eeuwig verdriet gevat in gevoelvolle woorden. Leef met je mee.

Naam:: Marije Hendrikx
Datum:: 29 augustus 2014; zo mooi .... waar het schrijnen jong blijft is nabijheid eeuwig.

Geef je reactie op deze inzending: