voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 52.876):

liefde voor poëzie

ik weet nog
hoe dit gedicht ontstond
het lag in je armen, werd ronder
en ronder
je zei dat ik net zo mooi was

het gaf je lippen
bouwde jouw lichaam
in het licht
sterk geschouderd
en met woorden van genot
net zo mooi als je was

het veranderde van vorm
van vlinder tot wind, 't kind
gekleed als de zee

het verloor de zekerheid
onvindbaar en teruggetrokken
het beeld van ons twee

Zie ook: https://www.youtube.com/w...v=V6CqLNFoYWg&feature=youtu.be

Schrijver: kerima ellouise, 30 augustus 2014

Geplaatst in de categorie: psychologie

liefde voor poëzie

1
2
3
4
5

4.2 met 16 stemmen

405

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Dianah, 9 jaar geleden

Prachtig Kerima!

Alexander Peters, 11 jaar geleden

Mooi zoals mooi moet zijn.

Gerhard Burgers, 11 jaar geleden

magnifiek... en diepe indruk achterlatend Kerima

Guy Aarts, 11 jaar geleden

Dit is, onmiskenbaar, échte liefde voor poëzie. Prachtig geschreven, Kerima.

Hilly Nicolay, 11 jaar geleden

Poëzie is een gevoel, op een moment, van een moment.
Mooi gedicht Kerima.

ww, 11 jaar geleden

woordenwisselingen, beeldverschuivingen. taal met pirouettes op de wind.

Marije Hendrikx, 11 jaar geleden

zo prachtig deze woordgevormde liefde !

Bert Weggemans, 11 jaar geleden

Het beeld van ons twee: het kind in diepe eenvoud beschreven.

Pama, 11 jaar geleden

De kinderen van de wind laten de kleinste golven schuimen en nodigen schaduwen uit hun gezicht een vorm te geven. Mooi gedicht Kerima.

Geef je reactie op deze inzending: