Mijmering

Uit handen geregen
tussen dromende vingers gegleden:
verdwenen kinderstemmen, ergens toegedekt
zonder spoor, zonder zerk, zonder treuren

alleen stilte begrenst
Door reuzelende bladeren dievelings
Over het mos geslopen
En gestopt door droge dennennaalden.

Lege bossen, die mijn zoeken staken
vluchten doen naar stadsgewoel
waar huizenrijen exotische namen
uitschreeuwen, verder jagen

Doch mijn honger
naar bosbessen
is niet te
stillen

Schrijver: Marcus Dehond, 13 oktober 2014

marcus.dehondskynet.be

eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 332