De studeerkamers
(voor mijn vader)
Er hing altijd die universele sfeer,
zelfs als je er niet was
en ik het wel eens waagde om rond te kijken
of om wat lege schrijfblaadjes te pakken,
die met ronde gaatjes aan de zijkant
waarop jij je preken schreef.
Om de vier jaar verhuisde je naar
een andere studeerkamer in een andere pastorie
en altijd zag ik je vulpen weer rustig uitrusten
op je statige bureau,
maar ik wist hoe gedreven je ermee had geschreven.
Je mooiste studeerkamer was in Oranjewoud,
met een mooie granieten vloer en een open haard
en met ruim uitzicht over de lange achtertuin,
die je met de grasmachine mooi vlak wist te houden.
Je hebt zo diep geleden aan het verborgene in jezelf,
dat ik hoop,
dat je daar in het pijnloos oneindige
een nog veel mooiere studeerkamer hebt, dan in Oranjewoud.
Geplaatst in de categorie: emoties