Nachtwandelaar
Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht.
Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad
keek niet op, werkte gewoon door.
Hoe kon ik weten wie jij was?
Waarom doolde jij zo laat nog rond?
Werd je in het donker ergens opgewacht?
Man of vrouw, wie zal het zeggen?
Je blijft een raadsel.
Nooit zal ik je stap herkennen en
al weten wij van elkaar niets
toch hadden wij één ding gemeen:
We waren beide rusteloos.
... Mijn allernieuwste gedicht, geschreven voor de Nacht van de Nacht! ...
Zie ook: http://laurinevandepitte.wordpress.com
Schrijver: Laurine Vandepitte, 25 oktober 2014
Geplaatst in de categorie: actualiteit