inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 53.712):

Vergroeid

Lief, hoe kan het zijn
dat jij en ik wij samen door de tijd

geen onderscheid meer maken
tussen kijken en zien
spreken met één mond
onze lippen zich sluiten
buiten die van de ander om
de waarheid in het midden blijft
bij een te veel aan woorden

nog steeds geboeid
vergroeid van ik naar wij

lief, hoe kan het zijn
dat jij en ik wij samen door de tijd

het geluid van stilte ongehoord verstaan
altijd bereid het zwijgen te doorbreken
ontstaan door ongekende ruis
en bij een fluistering van het woord
ons oor te rusten leggen

nog steeds geboeid
vergroeid van ik naar wij

lief, hoe kan het zijn
dat jij en ik wij samen door de tijd

buitenshuis de luiken sluiten
bij een teveel aan licht
het donker welkom wordt geheten
schaduw ons verkoeling geeft
bij ‘n te dicht op elkaars huid
ons naakt bloot kunnen geven

jij en ik
wij samen door de tijd …


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=2fJKEsdn4nk

Schrijver: inte feelders, 2 december 2014


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 196

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
7 december 2014
Ook hier, zoals ik op een andere site al schreef, met zeer veel bewondering graag gelezen Inte
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
3 december 2014
Waarheid aan woorden kunnen soms beter in het midden blijven.
Mooi deze omschrijving van de Liefde Inte.
Naam:
Guy Aarts
Datum:
3 december 2014
Prachtig, gevoelvol gedicht!
Naam:
Anton Cramer
Datum:
2 december 2014
Een gedicht Inte dat ik het compliment 'adembenemend" geef. Wat knap speel je hier met woorden. Het benam me letterlijk de adem. Even maar... Prachtig.
Naam:
geeraardt
Datum:
2 december 2014
liefde die samensmeltend groeit, mooi verwoord...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)