Stad aan de horizon
Er was een melodie
een muziekinstrument
een kampvuur
en vier onbestemde beelden
vervaagden in mijn hoofd
de wereld, heel ver weg
was een radiostem van mijn lijf
verwijderd
met iets in mezelf
wat niet meer huilen kon
riep ik aarde om vrede
bij de rivier
die mijn verdriet verzoop
zongen zigeuners heimweeliederen
over alles wat ik de maatschappij
had achtergelaten
er was een melodie
een muziekinstrument
een kampvuur
en vier onbestemde beelden
die in mijn hoofd vervaagden
bleven de rest van mijn leven
bij mij, zonder jou, verweven
in de ether van mijn geweten
seinde ik een bericht
naar de stad aan de horizon.
Inzender: Henk van Dijk, 30 april 2015
Geplaatst in de categorie: overig
stad 4.0 met 4 stemmen 
145
145
Geef je reactie op deze inzending:
(www.henkvdijk.nl/schetsen/main.php?g2 _itemId=1539)
eigenzinnige en ondoorgrondelijke bomen..
(waar vind je die prachtige illustraties?)