Wildernis van emoties
Omdat het landschap zich uitstrekte
tot ver achter dromen
die jij mij beloofde
toen we in de achterbuurt sliepen
had ik een boom in de oude stad
om een gedicht over te schrijven
toen het dromen begon te staken
en in de wildernis van emoties
wist ik mijn ziel te ontknopen
uit de kluwen van devoties
en altijd bleef ik hopen
omdat de rivier hier bleef stromen
achter het landschap van jouw dromen
zat ik in verbeelding in de oude buurt
om er een verhaal over te schrijven
toen het dichten niet kon beklijven.
Inzender: Henk van Dijk, 3 augustus 2015
Geplaatst in de categorie: emoties