Een zoeker in de stilte

Wijl het ochtendgrijs nog aan de daken kleeft
hult hij zich in de wollen stilte van de nacht.
't Is vreedzamer toeven in de sterren.

Die momenten voor ‘t getier en geraas herleeft,
en de stad weer op z'n grondvesten beeft,

Speurend naar de geheimen van het universum,
zoekend naar dat illusoire equilibrium.

Wat hij tracht te vergeten is zijn eigen kern,
die zelfs in de geruisloze nacht op hem wacht.
En dan de schrikbarende gedachte dat hij nog leeft.

angst lijden religie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 174