gipskruid

ergens in de ruimte
dwarrelen woorden rond de mal
van nieuwe vormen

er hoort een glimlach bij
een frons en twintig vaste regels
onder tafel schuift een voet

ze raakt mijn tas vol bundels
het genoegen van een hart,
het vragen in een hoofd
de grond van alle dingen wordt
geloofd

de geur van bloemen kruist oneindig
sluit een pact met wit en rood

onze stemmen zijn welluidend
als we dichten,
over dood

Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...icht.php?fotogedicht=gipskruid

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 11 januari 2016

acm.visserquicknet.nl

Biografie van deze schrijver

gipskruid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 83