inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.714):

Dáár zijn

Dáár zijn
vanwaar ik ooit vertrok
in de tijd van langzaam ontluiken
in de tijd vóór 1+1
in de tijd waarin sprookjes geen sprookjes waren
in de tijd van moeders veilige armen
in de tijd van hop paardje hop op vaders knie
van lieve beesten
van enge mevrouwen
van boze meneren
van grote ontdekkingen:
de lucht is meestal blauw
en gras is meestal groen
maar vuur is altijd au!

Dáár zijn
waar nu het grijs en grauw
van verleden spreekt
van beter vergeten
van leegte en voorbij leven
van was en is niet meer.

Maar herinneringen bleven
en daarmee kleur ik nu
de hele boel weer op
en zie mijzelf als kind opnieuw
dáár zijn
argeloos, onbevangen en onbekommerd
met verwonderende blik
een nog onbekende wereld verkennend
en voel het weer, net als toen:
klein geluk.

Schrijver: Waldemar Vogelenzang, 7 februari 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 85

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)