zo wil ik dichten
zo wil ik dichten
in de vrijstaat van mijn omhulsel
wonen in het land dat niet bestaat
vrijen met de wind die gaat
alsook leven met de donder
die mijn ziel bestookt met vuur
me laven aan de drank
me behoeden voor stank en dank
dan als het eind mijn vel verrimpelt
de ogen tochtig in de regen die van binnenuit
mijn spreken verhult, de dagen die als
manchetten me delen in woord en daad
en de dood, de dood als het rapport
vol met slechte cijfers, het gedrag de vlijt
van leerling en meester, omlijnt daar zes planken
en een in wit kanten ambachtelijk gedragen kleed
Geplaatst in de categorie: actualiteit