Op de vloedlijn
Pal op de lijn van vloed en vochtig zand
beweeg jij voort, belemmerd door de wind,
niet wetend wat te kiezen, welke kant
jij op moet gaan opdat jij kalmte vindt.
Jouw denken lijkt een zee op zich, die bindt
niet zomaar in, die slaat jou heen en weer
van lichte hoop naar golven van oud zeer
die tegengaan. Zolang dat nat jou vat,
zie jij geen weg om voort te gaan, verkeer
jij tussen wat er volgt en wat jou had.
Geplaatst in de categorie: psychologie