Zegt men het weifelachtige te vaak ?

Toegegeven, ons oordeel is gekleurd.
Het dragen van neerslachtige grauwe
buien, is in eenzaamheid zo vruchteloos
enorm moeizaam ontwaken uit illusies.
Terecht stel je echter dat 't heel lastig is.

Het intense wensen, het echt heerlijke niet
meer weten , het domweg zijn vergeten
komt ongetwijfeld voort uit koudwatervrees.
Vergeten dat buiten fietsen een soort van
geluk hebben is , als dat je al ten deel valt.

Handvatten spreken dan dezelfde woorden van
staal hoop en moed, kijk die kerkuil of valk
ze uiten: vlieg met mij mee, beperk je niet
tot alleen werken met je benen, kijk mij ik bid.

Wij zijn slechts vogels, natuurverschijnsel als jij
stilstaande voor momenten lang boven het veld.
Wij zien verschillen, al zijn 't nuances in kleuren.
Wat wil jij verzoenen, jezelf of jou en de wereld.

... Uit de serie : mensen en depressies.

Ik dacht weer aan deze door het bericht: Dj Stephan Bouwman van Qmusic heeft live op de radio openhartig gesproken over zijn depressieve gevoelens. ...

depressie radio ziekte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 113