inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.395):

Schaduw lachte

ik zwaaide
tussen donker en licht
schaduw lachte

bewoog
gelijk mijn arm
weg uit zicht

stapelde
zwart van vele
nachten waken

waar wit in
steeds bewogen
worden niet kon slapen

ben ik de
regisseur van dit
naamloos horrorleven

of zijn actie en
reactie splinters van
een fragmenterend geven


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 19 maart 2018


Geplaatst in de categorie: actualiteit

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 110

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
19 maart 2018
Zoals altijd hoogst filosofisch diepzinnig en tot ver nadenkend stemmend. Wanneer ik jouw poëzie lees, krijg ik altijd de behoefte om jou te gaan opzoeken, gewoon, omdat ik daarom denk dat je in hoge nood verkeert! Het is namelijk zo adembenemend verschrikkelijk en horrorachtig. Met minimale woorden weet je een dikke roman op te voeren. Dát is juist zo knap van jou! (-)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)