Ik draag de zon
Zo zacht het licht ontwaakt
doezelig de velden zoekt
vochtig nog van huiver
in de nacht
waar duister trage vingers trekt
voor het zich ter ruste legt
schuilend in ’t struweel
zo voelt het als ik opsta
niet in vroege buitenlucht
maar binnen in mezelf
en ja…
ik hef mijn hoofd
draag de zon op handen
naar het dagen aan de einder
daar herrijs ik
in een nieuwe dag
Zie ook: http://www.miekemintjes.simpsite.nl
Schrijver: sacrajewa, 22 februari 2019
Geplaatst in de categorie: algemeen