Woud
In dit woud onder het zachte
ruisen van oude bomen
rust ik stil als een vlinder
zo sterfelijk dat we
nauwelijks leven
Hoewel ik ook rouw
verheugt mij dit bos
van mos, stammen, takken
van nu en eeuwen her
Ik dacht dat ik eeuwig
wilde leven
maar ik heb me verzoend
En ik voel alleen aan de
dingen die hier blijven:
het zachte groene mos,
de weerbarstige stammen,
de verloren takken op de grond,
en, als een ongepolijste wachter
met diepgegroefde bast
deze eeuwenoude zomereik
Geplaatst in de categorie: landschap