de rest van een zin
In de nacht wacht het weerzien,
weerlichtend in de dromen,
met het oude lichaam als de dag slaapt.
In die onbereisbare stad dwarrelt hier en daar
nog een enkel woord door lege straten,
op zoek naar de rest van de zin.
Het is geen lege tijd, geen loze stilte,
want naast me in bed klopt
nog steeds een warm hart,
veelzeggend welkom.
Flarden muziek uit een feestzaal
lonken naar mij,
maar ik kan hier de weg niet vinden,
te lang geleden,
in een ander land, een andere jeugd.
Het is ook geen droom van verlangen,
maar van zoeken naar woorden
in een taal die ik niet (meer?) spreek,
Ogham, bijna rusteloos gekrast,
vage lijnen om een hoek.
Als ik wakker word, zie ik
gelukkig
een echte glimlach.
Geplaatst in de categorie: liefde