Ode aan de vergrijzing

Ik kijk even naar mijn handen
En ik schrik
Wat zijn ze oud
Craquelé gebroken marmer
Met vijf smalle staafjes hout

Het verval is reeds begonnen
In de herfst
De winter wacht
Als ik die ooit mag bereiken
’t Is een koude lange nacht

Maar dan denk ik aan mijn moeder
Die ’s de winter bijna door
Nog zo stralend levenslustig
Nou, daar teken ik wel voor

Voor haar rimpels en haar nukken
Voor haar wijsheid en haar lach
Ja, als mij dat eens gaat lukken
Als ik dat ooit eens vermag

Even kijk ik in de spiegel
Ben ik dat, die oude vrouw
Maar haar ogen zie ik stralen
Levenslust door alle kou

Beetje wijsheid, kleine glimlach
Zo kom ik de herfst wel door
Ja, die winter gaat nog komen
Nou daar teken ik wel voor

... Illustratie: vlinder op vlinderstruik, foto door schrijfster gemaakt. ...

Zie ook: https://www.youtube.com/c...annel/UCd5OZRhw4pDCLYwNaEKoVTQ

Schrijver: Gabriëla Mommers, 24 maart 2020

gabrielamommersyahoo.com

Biografie van deze schrijver

leeftijd oud zijn oud worden vergrijzing

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 21 stemmen 133