Nu ik 66 ben
Mijn handen zullen nooit geweren zijn
dan zou mijn lichaam een apparaat wezen,
ze zijn eerder een wieg voor lief jong grut
een aardenwerken schaal voor een mooi bloemstuk.
Vandaag was het toch even als of een flits insloeg
mij even op stang joeg al was het maar een flits
het wilde verbinden alsof waren twee delen een rits.
Maar nee ik ben ook geen ongeleid projectiel
die dan weer voor het een of het ander viel.
Ik heb het nooit opgegeven om dagelijks te leren
al gebeurde dat wel vaak door hemels souffleren.
... serie: ruim 50 jaar bij elkaar ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 8 mei 2020
Geplaatst in de categorie: liefde