inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.104):

Eenzaamheid

Eenzaamheid is als een valse hond,
hij komt je vroeg of laat bijten
Het begint altijd met een kleine wond
maar hij zal je openrijten.

Hij komt soms bij dag maar vaker bij nacht,
zit lijdzaam op je te loeren.
Ach jongetje lief, spaar toch je kracht,
’t Was zo makkelijk om je te vloeren.


Vandaag moet ik mijn wonden likken
maar mijn tong is raspig en beslagen.
Het is zo bitter maar ik moet slikken,
Kan ik ooit nog dat rotbeest verjagen ?

Schrijver: koen Goovaerts
20 mei 2020


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 210

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)