inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.277):

Denkend aan trage stromen…

Denkend aan Holland
zie ik pleinen volstromen
met mensen, hun onmacht
in gebalde stemmen laten

horen, daaruit dient een andere
wind te worden geboren, uit de
trage stromen door conformistische
klei waarin we zijn beland,

een stroom, die als droom steeds
weer dreigt stil te vallen, te snel
in gemakzucht gekropen, gevlucht,
weggekeken, sluipt door in wat rest

overstijgt aan trots en zelfbehoud, wat
aan waardigheid overbleef, doel in onbalans
dreigt over een scheve horizon te gaan,
de zon aan z'n eigen kim blijft hangen

in beloften in dit establishment
worden bordjes traag vervangen of
in mist verhuld maar de stem draagt
verder in ongemak en in de delta’s

van de waterlanden te verankeren,
vrij te kiezen als watermerk, dit
recht opnieuw te laten kiemen en als

sediment vast houden, niet verliezen.

... Illustratie: Bron: Tragestromen ...

Schrijver: Pama, 5 juni 2020


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 31

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)