mannetje Ties
toen je papa’s
bromstem vol zoete
zangwoordjes hoorde
over schaapjes: hadden
die nog witte wol?
en je mama’s
tedere bedroefde
handen voelde op
op het zachtste
plekje op je hoofd
toen die
overweldigende
liefde resoneerde
in je fragiele
gave baby-lijf
toen wist je dat
het goed was
een leven lang en
daar ver voorbij zullen
ze van mij houden
dag mannetje dag
mannetje Ties
ga nu maar je
ouders houden je
tot in eeuwigheid vast
... Onlangs las ik een interview van ouders die hun pasgeboren kind verloren. Ze verwoordden hun liefde voor hun jongetje op een prachtige wijze .
Aan hen en hun mannetje Ties draag ik dit gedicht op. ...
17 juni 2020
Geplaatst in de categorie: liefde