Onderweg
Stop eerst met de jacht
op het hijgend hert
dat is ontkomen
strompelend door de wereld tot de wind
stil is gaan liggen
aan de frisse waterstromen
Onderweg moest ik
stenen en adders overwinnen
en mijzelf vergeten in 't blauw van
mijn geboorte huis waarmee ik verbonden ben
vergeten moest ik
mijn kinderen
de dorre harde grond
dreef ons uiteen
Overal het zwijgen, maar och;
de levende fontein
waarin ik verdween
waaruit ik
vol rust en wijdheid
tevoorschijn kwam
uit mijn
vertwijfeling
gaf mij
door jou
weer kracht
voor elke nieuwe dag
... Het leven is als een pijp kaneel
iedereen zuigt eraan en iedereen
krijgt zijn deel ...
Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: eliZe Augustinus, 25 juli 2020
Geplaatst in de categorie: emoties