inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.746):

Onderweg

Stop eerst met de jacht
op het hijgend hert

dat is ontkomen
strompelend door de wereld tot de wind
stil is gaan liggen
aan de frisse waterstromen


Onderweg moest ik
stenen en adders overwinnen
en mijzelf vergeten in 't blauw van
mijn geboorte huis waarmee ik verbonden ben


vergeten moest ik
mijn kinderen
de dorre harde grond
dreef ons uiteen


Overal het zwijgen, maar och;
de levende fontein
waarin ik verdween
waaruit ik
vol rust en wijdheid
tevoorschijn kwam
uit mijn
vertwijfeling
gaf mij
door jou
weer kracht
voor elke nieuwe dag

... Het leven is als een pijp kaneel
iedereen zuigt eraan en iedereen
krijgt zijn deel ...


Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: eliZe Augustinus, 25 juli 2020


Geplaatst in de categorie: emoties

4.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 55

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)