inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.151):

Simpel tuingedicht

Ik dank dat ik de tuin,
dat ik bukken mag,
en dat ik plukken mag,
mag snoeien,
hoe alles opkomt me kan boeien,
het trek en strekwerk,
waardoor ik sterk
Het zagen en het wagen
iets zomaar zijn gang
Het wingeren, 't zich slingeren
om tak of boog,
hoe hoog een boom,
hoe vol met vrucht.
Zij is één vrucht mijn tuin
hoe zij zich tooit
Naar een sportzaal hoef ik nooit
elke oefening biedt zij
Mijn vriend en mijn vriendin
want als ik uit het raam kijk
is zij altijd aan mijn zij.

Schrijver: Ralameimaar, 7 september 2020


Geplaatst in de categorie: bedankt

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 286

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
catrinus
Datum:
9 oktober 2020
als je je inzet voor de natuur krijg je veel terug, ook al is het alleen in je eigen tuin
Naam:
geeraardt
Datum:
8 september 2020
Stukje natuur dichtbij, je blijft er mee bezigen en kunt het niet missen.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
7 september 2020
mooi hoe de natuur dicht bij jou z'n gang gaat
Naam:
Evert de Boer
Datum:
7 september 2020
Email:
e.de_boerplanet.nl
Zojuist heb ik mi'n gereedschap opgeborgen,
en nu lees ik dit van jou.
Hoe plezierig is het als twee stromen samenkomen
dat versnelt, versterkt, waar beiden echt van dromen.
Dat is de kroon op al je werk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)