Verven van mijn tranen
verven van mijn tranen, doe ik allang niet meer
nu het relaas ongeopend verdwenen is
met zachte tred stap ik langs
het alfabet naar beneden
daar waar het een warboel is
en ik mogelijk in zou kunnen verdrinken
heeft niets kop noch staart
zonlicht duwt mij in de rug
klein en vooral alleen
kijk ik naar alles wat er in
rond drijft, het verlangen om op te gaan
in de uitnodigende mist
groeit
Zie ook: https://vandervegtmarjon.blogspot.com
Schrijver: LadyLove, 30 september 2020
Geplaatst in de categorie: verdriet