inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.453):

Die grijze mist

De dagen ruisen de mist trekt gestaag nu op,
toch vervaalt het landschap ook weer.
Elders trekken dagen de natuur weer uit het slob
dat is iets waar ik regelmatig over fantaseer.

Ik heb een tijd niet over de natuur nagedacht,
heb tijdelijk last van een ontembaar hart,
een die mij zowel vreugde als verdriet bracht,
de rouwtijd is nog niet geheel vrij van smart.

Hoe moet ik mij nu in de komende tijden gedragen
het verleden is mij allesbehalve ontgleden.
In mijn huidige leven resten nog prangende vragen
thuis in mijn hoekhuis aan het groene talud gelegen.

... serie i.m. Ron.10-10-1953 * 7-9-2020 ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 12 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 113

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
19 oktober 2020
Als de dood aan je vreet al weet je dat loslaten moet, ontstaan zinnen recht uit de ziel catrinus, ze dragen bij aan niet vergeten wat een weten is. Verwerken is inderdaad deel van leven ook op deze wijze. Dank.
Naam:
catrinus
Datum:
12 oktober 2020
sterkte met het verwerkingsproces

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)