inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.857):

Zomertranen

Een traan lest in koor
de dorst van droge aarde
met intensiteit.


Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar
korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende
tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse
en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht.

In het bijzijn van een vleugje wind zodat alles
begint te schommelen en wiegen in een rustgevende beweging
op hetzelfde moment komt er een schaterlachje van zon even tevoorschijn
Ondanks alles ontspruit er een zomerregen die met haar druppels naar beneden sijpelt.

Dat onze natuur deze kracht en pracht ontvangt
gelijktijdig opslaat want na een droge periode te hebben gekend
glinsteren haar ogen alweer van vreugde terwijl haar hart trilt van blijdschap
Uit alle hoeken van de vrije lucht stromen ettelijke bolvormige vochtdeeltjes naar haar toe.

Verder biggelen ze in een variërend tempo van waar
noten mij laten zinderen tot diep in mijn breekbare-en-kwetsbare
Al met al kleuren zij het vervolg van deze dag mee maar meer dan ooit zal er
een regenboog verschijnen achter dit geschilderd gesluierd weersverschijnsel; een zin nabij.

... Geïnspireerd via deze: www.youtube.com/watch?v=2hmTNT9O8Hg ...


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 1 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 52

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)