inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.892):

ZANDWEG ADEMT

Hoge lorken, in rechte rijen, waken
tussen aanliggend weiland en dicht bos;
hun fijne naalden hangen als wijde tros
boven golvend gras, dat zich groot wil maken.

Twee kleuren groen trachten elkaar te raken.
Neer en opwaarts? Fris avondlicht komt los
uit zomerzon, is een stille sluipvos,
die hier vreedzame vesting laat smaken.

Binnen de stammen, met meloen bestreken,
zweeft de pas ontwaakte uil langzaam rond;
zijn vleugels roepen naar alle windstreken.

Hij schept een korte, wild spelende stond:
vaste stee en drang tot zwerven verbleken
tezamen op ruisende nevelgrond.

Schrijver: Han Messie
6 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: natuur

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 40

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)