Netgedichten over afscheid

netgedicht (nr. 1.930):

Nachtwoud van het oeverland

Het licht van rust scheen
op gevallen herfstbladeren
alsof ik iets wilde zeggen
voordat je weg zou gaan

te lang had ik gezwegen
bij wijze van eerbied
nieuwe verlangens kwamen
naar het nachtwoud op het oeverland

in mijn verbeelding was het anders
in droeve herfstwind van toen
vreemde geluiden hoorbaar
kalme echo van de nacht

er werd een foto gemaakt
van jou en mij
bij een boom
om het moment
te verstillen
voordat je wegging
in de kalmte van duisternis

naar het nachtwoud van het oeverland
om de woorden weer te horen
van het alleen zijn in de nacht.