gezicht op de haven
de scheepsmasten dragen het verlangen
naar een ver land, bodemloos licht ongehavend.
dromend ga ik scheep in de kamer.
het tuigage hoeft niet te worden aangeslagen.
de strakke ra haakt aan de grijze hemel.
de gespannen lijnen krijgen vat op hoog klapperende zeilen.
een scherpe steven snijdt met weinig gerucht
diepe zee aan. we raken buitengaats.
er is een wisselend tij van mist,
de zware deining onaangevochten
vloeiend traag grommend donker
zinkend om weer hoog te komen
als een zware berg zout water.
waarom toch varen naar de rotskam,
de kou in het want.
in het raam ligt een onbewogen haven.
de ruimen zijn ondiep geladen, afgezonderd.
de smalle masten kerven in het zwijgend verstand.
een vaste koers is op het schip geplant.
varen, stiller dan ik het kan.
... Dit gedicht is geïnspireerd op de tekening 'Vu sur le port' van tekenaar en schilder, Leon Spilliaert, (Oostende, 1881 -Brussel, 1946). ...
Schrijver: Pieter Sierdsma15 november 2021
Geplaatst in de categorie: algemeen