in de tuin
rondjes op jouw been, ik teken
heuvels, meren, wegen naar je voet
en de veren, langs je schouder
tot een nestje voor je hoofd
je ziet veel blauw, de zon is naast ons
zie je ook de dauwdruppels?
een kunstwerk, rondom jou gestrooid
met een twijg jaag ik de mieren weg
ze lusten je omdat ik niet genoeg
niet genoeg je lippen kus
in je meren drijven madelievenkopjes
het is geen onkruid
voel je niet hoe zacht ze zijn?
aardkorrels en muggenwurmpjes
in de kreukels van je shirt gevangen
ik snap het niet, dat weet je toch?
vlakbij slokt een schaduw tegels
daarboven kussen onze tandenborstels
tussen peterseliestekken
op de vensterbank
vanaf de schutting komt klimop
de nieuwe scheuten willen meedoen
als het groen tussen de wegen naar je hand
bij je vingers loopt het dood
als je nou een ring droeg
wind jaagt de veren over het gras
misschien als de wind iets harder blaast
dan hoeven ze niet te komen
over de glasscherven, hun voetstappen waar
jij hebt gelopen en me vroeg
Zie ook: https://www.goodreads.com/souza_sevichny
Schrijver: Sevichny, 21 november 2021
Geplaatst in de categorie: afscheid