Diep in mij

Ode aan de zee
waarin ik mijn dank betuig
Golven van leven.


Wanneer mijn ogen sluiten hoor ik de stem van
water kabbelen met allerlei door een wind voortstuwende
klanken badend in onsterfelijk en tijdloos tegelijk laten de gedachten
zich meestromen met de golven van waaruit rust zal ontspruiten; een kalmte nabij.

Kijkend naar haar eeuwige verte waar mijn leven
vervoering heeft teruggevonden daar de gloed helemaal was
verdwenen, tezelfdertijd merk ik enig verstrooiing van licht in verschillende
soorten kleur tevoorschijn komen dat zowaar een onbekend gevoel met zich meebrengt.

Op welke wijze momenten in vrijheid en autonomie
worden gedeeld zodat geest en lichaam worden gezuiverd van
alle lagen drukte die ze hebben ingeademd en opgenomen afgelopen periode
Dingen van nieuwe aard nemen de ruimte over en staan niet meer voor een gesloten deur.

Niet alleen klein en fijn, maar ook helder en schoon
zij zijn, steeds weer is het heerlijk proeven van deze geneugten
waarbij onverwacht en plotseling ook meegenieten van hun kracht en pracht
Hoe meditatief en reflectief het allemaal is, het is tijd om te gaan als de nacht dichterbij komt.

Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 18 juni 2022

catherine.boone1outlook.com

Biografie van deze schrijver

Zee Ode Golven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 8 stemmen 92