Mocht ik je vergeten
Hoe ouder ik word, hoe meer ik stukken van mijn
leven vergeet, het is precies dat ik ergens ben geraakt
Allerlei gebeurtenissen zelfs enige persoonlijke herinneringen
zo dichtbij en toch zo ver van mij, het hart en ziel volledig verdwaald.
Als op een dag mijn geheugen zal kiezen om mij in
de steek te laten, is dat heel vreemd want ik ben aanwezig
en toch heb ik een afwezig gevoel, van wazige gezichtsbeelden tot
vage stemgeluiden, sporen uit het verleden worden steeds meer uitgewist.
Wanneer ik het noorden van mijn gedachten kwijt ben
zullen de twijfel en onzekerheid de dagen en nachten opvullen
De hersenen ondergaan een ware defragmentatie, een verstrooidheid
begint door te komen, gelukkig zijn mijn emoties en gevoelens overgebleven.
Was het toeval of het lot, onze wegen hebben elkaar gekruist
zodat wij met elkaar verbonden zijn in een tijd en ruimte maar ook
het samen delen van tranen van vreugde en verdriet, van goede en minder
goede momenten maar een ding zal ik nooit vergeten, ik zal altijd van je houden.
Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com
Schrijver: CB, 5 juli 2022
Geplaatst in de categorie: ziekte