inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.924):

Septembermorgen

September schittert
als een veelkleurig palet
altijd weer anders.


Op welke wijze tranen vloeien bij rozen waarbij
zij in een bui van heimwee zelfs nostalgie herinneringen
ophalen over een afgelopen tijd waarin geuren en kleuren zich van hun
beste kant lieten zien terwijl blaadjes beginnen mee te stromen op golven van stilte.

Dat bomen en struiken het landschap decoreren
met zachte tinten waar verkleuring, ontgroening, vergrijzing
volop aan de gang zijn op hetzelfde moment omzomen paddenstoelen en
zwammen enige uitstekende wortels met hun rijkdom en weelde; een (ver)val nabij.

Tegelijk wordt de lucht in haar gladgestreken lagen
blauw toenemend bevolkt met wegtrekkende gevleugelde van
allerlei pluimage tot onlosmakelijk met elkaar verbonden zijnde wolken de
ruimte zullen innemen, nog even blijven hangen en voor een veranderlijke sfeer zorgen.

Al ontwaakt licht langzaam, ontspannend en rustge-
vend waakt zij nog steeds voor mooie integratie in het dagelijks
leven waar liefde en schoonheid in al hun vormen worden gedeeld met ieder
En ik? Ik geniet van al deze pracht van waar het einde nog niet is geschreven of gesproken.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 5 september 2022


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 56

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)