(iii) Verborgen water
Verborgen water onder het zand,
onaanraakbare sfeer,
voelbare wereld waarin weinig
beweegt –
er is leven tussen lijnen
die nog niet volwassen zijn,
lijnen die lonken naar mijn beelden,
mijn weelde nu ik ouder ben,
een kind heeft nog geen woorden
om de grens over te gaan.
Verborgen water als een bel
van tijd onder het gras –
zwemmen in de bron kan niet meer
en toch, dit grondwater
voedt de woorden die ik nu schrijf
om ons te verbinden,
het kind dat de weg niet kent,
maar wel spelen kan
en ik die het spel kwijt was in dit leven.
Uit mijn hart groeien wortels
naar het water van het kind,
alleen samen leven wij,
overleeft het kind de tijd.
Ieder aan onze kant van de grenspaal,
lachend naar elkaar,
ik kan werken nu hij niet meer
verborgen ligt −
(vreemd, het kind roert zich:
doordat zij leeft in die bel,
wilde ik mijn moeder bellen,
zes jaren nadat zij
haar laatste grens overstak
en uit mijn tijd verdween)
Geplaatst in de categorie: familie