inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 79.966):

Altijd samen

Op een stukje stam
een hart gekerfd in de bast
samen voor altijd


Weet je nog de schemering die de eerste avond
verlichtte met twinkelend licht van gekleurde lampen
Hoe onze zintuigen werden geprikkeld door dosis naïviteit
en onbevangenheid om zo reizen te maken naar diepte en verte.

Het was ook de tijd van idyllische dromen die ons
spontaan bezochten en weer vluchtig oplosten in illusies
Het leven was daar rustig en sereen, een teken van onschuld
Onze liefdes lieten zich meevoeren op de golven van geluk en meer.

Naarmate de jaren verstrijken hebben enkele fracties
van bitterheid de plaats ingenomen van suiker en zoetigheid
Vlammen van hartstocht begonnen geleidelijk aan te doven terwijl
een spanning gemist uit de periode waarin wij elkaar net leerden kennen.

Dag loopt ten einde, het licht schijnt in de duisternis met
enige kleine puzzelstukjes schaduw tot wanneer nacht zal vallen
Al hebben de wolken iets van onze behoeftes en verlangens verdreven
wij zullen elkander nooit verlaten, wij zijn nog steeds samen, wij zijn altijd één.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 6 mei 2023


Geplaatst in de categorie: bedankt

3.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 70

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)