Eindeloosheid

De zon verrijst
reizende wolken baden zich
in het blauwe meer


Als pluizige suikerspin of
zacht watje met elk een eigen plekje in
oneindige hemel waar ze samen zijn en dan weer uit elkaar
onafscheidelijk en dan weer los zonder dat ze elkaar uit het oog zullen verliezen.

Het zijn wolken die in hun
eenvoud en onvolmaakt schitteren tegelijk
is het bijzonder hoe ze voorbij drijven in de uitgestrekte lucht
opdat het kind in mij hen probeert te volgen en stuk voor stuk vangen met de hand.

Dat het zwerk wel veranderlijk
en wisselvallig kan zijn waar je ook onzichtbare
vingers van een creatief talent tegenkomt die zich amuseert met
het schilderen van allerhande panorama's en portretten tot zinderend meesterwerk.

Al met al is het heerlijk ontspannen
om naar boven te kijken waar ik kan luisteren naar
hun zuiver vloeiende gedichten die ik nog nooit eerder heb gehoord
zodat deze knappe staaltjes poëzie bewondering oproepen; een ongekende stilte nabij.

Biografie van deze schrijver

Wolk wolken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 2 stemmen 65