inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 83.847):

Levenszee

Een zeilboot glijdt
op zee, voortgestuwd door de wind
een met het water


Het is eindeloos fascinerend hoe in
de vroegte van de morgen de prille zon glinstert
in de golven van de zee tegelijk laten voorbij komende wolken
zich meedrijven met hun verschillende stromingen, een nieuwe dag is geboren.

Dat ook om het even welke donkerte
schaduw en somberheid vervagen in opklarende
lucht die voortaan rijkelijk wordt gevuld met heldere blauwtinten
op hetzelfde moment ga ik door met reizen om dusdanig het onbekende te verkennen.

Alle zeilen hijsen zodat ze wapperen in
de wind en op die manier me een bepaalde koers laat
varen zonder verdwaald te zijn doordat de hemel ook nog eens slaagt
om boodschappen zonder woorden te spreken die stuk voor stuk mijn hart warm houden.

Al met al vind ik het heerlijk om elke keer
weer onderweg te zijn, ongekende tocht vol avontuur en
ontdekkingen, van bijzondere mensen tot unieke natuur, waarbij dromen
en wensen eigen werkelijkheid worden van waar einde nog niet is geschreven of gesproken


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 24 september 2024


Geplaatst in de categorie: bedankt

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 21

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)