inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.383):

De mystiek van de mist

Grijze nevel vouwt
wacht stil op een kale tak
de wereld verdwijnt


Verre vogelgeluiden sterven langzaam
weg in grijze verte waar kale takken als donkere
lijnen ongekende geheimen schrijven tegen verbleekte hemel.
Het in stilte gehulde landschap wacht onder de mantel van rustende nevel.

Als een ademend wezen omsluit de mist
alles wat beweegt of stil blijft. Elk pad ontvouwt zich
pas op het laatste moment uit een sluier van onzekerheid terwijl
wereld zich verbergt achter fluisterende contouren; breekbaar en onzichtbaar.

Dat onregelmatige vleugelslagen de stilte
breken, de lucht ademt een vreemd mysterie waar de
ruimte vol onduidelijkheid zich opent als een zee van rust, waar
een kwetsbare dans van eenzaamheid en hoop zich zachtjes ontvouwt en cirkelt.

Wanneer sluimerende zon haar vurige handen
uitstrekt, veegt ze met kalme kracht de bleke waas weg
De glooiende heuvels ademen opnieuw in heldere kleuren die leven,
de horizon opent zich breed; een uitnodiging tot nieuwe dromen en oneindigheid.


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 27 december 2024


Geplaatst in de categorie: mystiek

1.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 203

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)