Winterroos

Winterroos in rust
dauw legt haar zachte pracht neer
liefde die ontwaakt


In de tuin van mijn hart bloeit
een winterroos, haar gesloten blaadjes vormen
een raadsel van schoonheid dat enkel met tederheid te ontwaren valt.
Elke morgen zie ik haar gehuld in verstilling van ijzige dauw, wachtend op vleugje zon.

Hoe ze, zelfs in haar zwijgen, een
diep gevoel van geborgenheid weet te dragen, haar
aanwezigheid vult de lucht met een frêle geur, die als een stille belofte
blijft hangen in de lege winterse hemel, puur en zacht, als stilte die de sneeuw omarmt.

Dat ze een zeldzame pracht en een
ongekende zuiverheid bezit, kan ik niet verbergen voor
wie haar ziet, zelfs niet voor mezelf. Zonder rivalen staat ze daar, trouw
aan haar stille kracht, een eer die niet door de tijd of het seizoen kan worden aangetast.

Wanneer haar kroon zich eindelijk opent,
sprankelend in tinten van diep wit en zacht roze, voel ik mij
meegevoerd door een stroom van verlangen naar verbondenheid en warmte.
In haar wordt een wereld geweven; wereld van onuitgesproken liefde, puur en eeuwig waar.

Biografie van deze schrijver

Winterroos winter roos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.7 met 3 stemmen 416