inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 84.572):

zomerende weide

of ben jij
nog altijd
voor mij
een verre moeder
ik
voor jou
een breekbaar kind

zijn wij
elkaars gemis
elkaars ontbreken
ik je molen
jij mijn wind

laten wij dan maar
de wilde wintertuin verlaten
de verdwaalde lichten in het duister
de gestolde lavastromen
de blauwe bloemen

en samen
in tijdeloze traagte
terug
naar de zomerende weide gaan

zingen er nog nachtegalen
geuren nog de meidoornhagen

Schrijver: KarelMaria, 23 januari 2025


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 203

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

KarelMaria, 3 maand geleden
Dankjewel voor je ontroerende reactie, Joseline!
J.Bakx, 3 maand geleden
Melancholie, de grondtoon van het bestaan. De nachtegaal, voorbode van de lente in het beweeglijke licht. Graag gelezen, KarelMaria

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)