Dwingelderveld VIII
Om hier te gaan. Het veld op. Zonder broer.
Onder die lege, blauwe hemel die alles zichtbaar maakt dat gezien wil worden.
De stormbomen, sculpturen nu, leggen diepere lagen bloot. Losgescheurd van de oude aarde.
Ik beweeg er langs, moeiteloos. Er is meer voor nodig om mij terug te dragen naar het verleden. En waarom zou ik nog hunkeren.
Jij was het, in een ander leven, die mij de woorden influisterde dat
alles blijft.
Maar ik ga voort.
Geplaatst in de categorie: landschap