Netgedichten

netgedicht (nr. 84.739):

de stille kracht van machteloosheid

wat blijft er over als woorden niets meer tellen
wanneer stemmen verdampen in de kille lucht
als leiders spelen met breekbaar vertrouwen
zoals kleuters achteloos hun speelgoed mollen

het is de stilte die het hardst schreeuwt
zich voegend tussen de regels van beloftes
een stilte vol met vragen zonder antwoord
broze toezeggingen die als glas gebroken worden

we staan langs de kant van hun machtsspel
kijkend naar torens gegrondvest op leugens
onze handen leeg, onze vuisten in de lucht
ons hart een tuin waarin wantrouwen woekert

machteloosheid is zwaar wordende leegte
een steen op de borst, een fluister die gilt
“zie je ons dan niet? hoor je ons niet?”
naar ego’s die slecht hun spiegelbeeld zien

toch groeit er iets, klein maar hardnekkig
een vonkje, een druppel in dorstige woestijn
want zelfs in de schaduw van reuzen
kan zacht gefluister een donderslag worden

... Wat blijft er over als woorden niets meer tellen? In een wereld waarin stemmen verdampen en leiders spelen met breekbaar vertrouwen, staan we langs de kant van hun machtsspel. De stilte schreeuwt het hardst, gevuld met onbeantwoorde vragen en broze toezeggingen die als glas breken. Machteloosheid weegt zwaar, maar in de schaduw van reuzen groeit een klein, hardnekkig vonkje. Een fluistering die misschien wel een donderslag kan worden… ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
10 februari 2025